top of page

* Η επιμονή μου για το θαύμα και για όλα εκείνα τα ανίατα όνειρα με κάνουν κι αισθάνομαι πως κρατώ στους ώμους τόνους άμορφο υλικό που πρέπει να το κουβαλώ από τη μιαν άκρη της ελευθερίας ως την άλλη. Υποχρέωση περιπαικτική, όπου πρέπει να προσωποποιήσω, κι έπειτα να αφήσω ελεύθερη να με υποστηρίζει ως γυναίκα και ως άνθρωπο…
Ωφελείται έτσι παρόλα αυτά η «αιώρησή» μου, αυτή που μεγαλώνω από παιδί και που κρύβω προσεκτικά πλάι στους αγίους. Σήμερα, παρατηρώ στην ενήλικη σκληραγώγησή μου πως μπορώ πιο εύκολα να ομολογώ την ποίηση και τα λάθη σαν μια φιλαλήθη αγάπη. 

Οι ξένοι

Μάγδα Χριστοπούλου*

Επικοινωνήστε με την

Μάγδα Χριστοπούλου

 

Με παλίμψηστα ονόματα

κατέβαιναν από τα ημερολόγια

επέστρεφαν τα χρυσάνθεμα

και λησμονούσαν το σταυρό.

 

Έμεναν έξω από τα μεσημέρια

με χέρια ευωδιαστά

κι όπως εξατμιζόταν 

η λάμψη απ’ τα μαλλιά τους,

τα μάτια μίκραιναν

και γίνονταν ξένοι.

 

 

[Η πρόσοψη του βλέμματος, εκδόσεις Μανδραγόρας 2008]

* Picture by Edouardo Mortec and his collection entitled "Intense Energy of Parisian Crowds"

bottom of page