Microstory

Καλφάδες άτεχνοι στιφοί,
του ύπνου εργατάδες.
Τσαρουχοάρχοντες δειλοί,
στους κάμπους κατσαπλιάδες.

 

Κοράκια μαύρα κι’ άραχνα,
πλασάρετε και ρήση.
 Κουνήστε το ξερόκουτο,
μη τάχα σας σαπίσει.

 

Κολοκυθιά μας παίζεται,
τους έρημους στο τάβλι.
Και λέτε πως μας δίνεται,
χαρές με το τσουβάλι.

 

Όρσε στα μούτρα σας θα πω,
τσεμπέρια με αξία.
Ντελάληδες απ’ τη γυφτιά,
φέσια στην απληστία.

 

Μας πάτε στα παζάρια σας,
 με ζύγι μας πουλάτε.
Ποιότητα αν δεν έχομε,
στο δρόμο μας πετάτε.

 

Σας δώκαμε και τις κορφές,
να στήσετε φυλάκια.
Με  τούτο δω που κάναμε,
μας βγάλαμε τα μάτια.

 

Μια σφύρα κατακούτελα,
στην κεφαλή κοτρώνα.
Δώρο να σας την κάνομε,
στολίδι για τ’ ανώγια.